Vets Angels
Van 14 tot en met 18 augustus zijn 14 jongeren, kinderen van een ouder met PTSS, onder begeleiding van 2 professionals en 2 vrijwilligers naar de Eifel vertrokken voor een midweek vol activiteiten, ontspanning, vriendschap en verbondenheid. “Mijn missie is om mensen en kinderen, juist in de zwaarste momenten van hun leven, bij te staan in het vinden van de juiste weg”, vertelt Emmy, PTSS deskundige en actief dienend militair. “Ik hoop niet alleen mensen met PTSS, maar ook de wereld direct om hen heen, te kunnen helpen rust te vinden. Al is het maar voor even. Al is het maar een aangename afleiding”.
In haar vrije tijd heeft Emmy, zelf ook veteraan, haar vakantiehuis in de Eifel voor haar missie ontwikkeld. Sinds 2017 verwelkomt zij veteranen in een ontspannen sfeer, waar zij elkaar als lotgenoten kunnen ontmoeten, zichzelf kunnen ontdekken en ontwikkelen. Voor werkvakanties die afleiding, zinnigheid en saamhorigheid bieden, zodat de PTSS even weg is of juist een plek kan krijgen. “Maar wie alleen oog heeft voor de veteraan met PTSS, mist een hele omgeving aan betrokkenen”, aldus Emmy. “Kinderen van een dergelijke ouder, verdienen dezelfde erkenning en waardering als hun ouder. Met deze reis wil ik ze met elkaar in contact brengen in een sfeer van afleiding en ontmoeten, in een samenzijn van lotgenoten”. En dat deze missie meer dan geslaagd is, blijkt wel uit de enthousiaste verhalen van zowel de kinderen als hun ouders!
“Ik heb mijn dochters na lange tijd, weer voluit zien lachen en genieten; dat doet ons en de meiden zo ontzettend goed!” veteraan Robert.
De midweek was gevuld met activiteiten. De eerste dag stond in het teken van kennismaking. Behalve de reis van circa 4 uur, stond er een nachtwandeling naar een kasteelruïne op het programma, op zoek naar vuursalamanders.
De volgende dag, na een stevig gezamenlijk ontbijt, was het tijd voor klettersteigern, oftewel: rotsklimmen. “Dan kun je goed merken dat de jongelui uit een militair gezin komen!”, lacht Emmy. “De afspraak was dat het ontbijt om 8.15 uur klaar stond en prompt zaten alle jongelui om 8.10 uur kant en klaar aan tafel!”. Na het rotsklimmen hebben de jongelui gezwommen in een vulkaanmeer waarbij de grote duiktoren aan de rand van het meer ook goed gebruikt werd.
De overige dagen werden gevuld met hiken, schilderen, samen eten en praten, kasteelbezoek, rodelen, bushcraften en momenten van rust en bezinning. “Ik heb voor het eerst in lange tijd even niet aan de thuissituatie gedacht!”, vertelt een van de deelnemers. Emmy zag mooie gesprekken ontstaan tussen de jongelui, ook al was de één, een stuk ouder dan de ander, de verbindende factor is de voor beide herkenbare thuissituatie. “Het is mooi hoe dat werkt! Het heeft me echt geraakt hoe ze elkaar tegemoetkomen, zich herkennen in de ander en de ander kunnen troosten en opbeuren”, vertelt Emmy ontroerd.
De reis werd afgesloten met een bezoek aan de veteranenvereniging in Brunssum waar de jongelui warm onthaald werden met een bezoek aan het museum aldaar en een heerlijk diner. Er zijn vriendschappen ontstaan die ook na afloop van de reis onderhouden worden. Ook buiten de reis om hebben de jongelui elkaar alweer opgezocht, zo ook de ouders van de kinderen. “Sem heeft genoten en echte vriendschappen gesloten. Hij was echt voor het eerst van huis; het schoolkamp heeft hij niet aan mee willen doen, maar tegen deze reis heeft hij heel bewust ‘ja’ gezegd. Ik ben enorm trots op hem en wil alle mensen die aan deze reis op wat voor manier dan ook bijgedragen hebben, heel hartelijk bedanken”, aldus een moeder van een van de deelnemende jongeren. Een midweek met een gouden randje waarbij de doelen, om de jongelui een week te ontzorgen en met lotgenoten in contact te brengen, ruimschoots gehaald zijn. En dat dankzij de donaties en steun van onze trouwe donateurs!
