Veteranen staan in deze behandeling op een loopband en krijgen tegelijkertijd muziek te horen en beelden van hun uitzending te zien, zogenaamde ‘exposuretherapie’.

Hoe werkt een behandeling met behulp van virtual reality?

“Veteranen staan in deze behandeling op een loopband en krijgen tegelijkertijd muziek te horen en beelden van hun uitzending te zien, zogenaamde ‘exposuretherapie’. Herinneringen komen dan beter naar boven en kunnen op een betere manier worden ‘weggezet’. Zo krijgen ze het gevoel ‘het is me gelukt, ik kan het aan, ik ben er niet meer bang voor’. Ze hoeven geen energie meer te spenderen in het vermijden van deze herinneringen. Uit onderzoek blijkt dat het een effectieve interventie is”.

En het gebruik van psychedelica?

“In de jaren ‘70 is er onderzoek gedaan naar het gebruik van psychedelica bij mensen met het concentratiekampsyndroom. Dat bleek goed te werken. In de jaren ’80 zijn deze middelen helaas in de ban gedaan. Veel geneesmiddelen die sinds die tijd zijn ontwikkeld voor PTSS zijn wel effectief, maar zijn vooral ‘shock absorbers’ en bestrijden alleen symptomen. Daarom kwamen we terecht bij een nieuw ‘oud’ middel als de drug MDMA. Dit middel werkt bijzonder effectief als we het toevoegen aan een psychotherapeutische behandeling. Hiermee treedt klachtverlichting op die kan voelen als een bevrijding. MDMA is niet verslavend, heeft geen bijwerkingen en hoeft vaak maar twee of drie keer ingezet te worden. Hiermee hebben we goud in handen en we zien verbluffende resultaten. We mogen het helaas nu nog alleen in het kader van onderzoek gebruiken.”

Dan zijn er nog de dieren en de terugkeerreizen.

“We noemen dat ‘animal assisted interventions’. Meest bekend is de inzet van hulphonden. In samenwerking met de faculteit diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht hebben we de pilot ‘Horsepower’ uitgevoerd. Een paard is een bijzonder dier en is in staat om je als het ware ‘de les te lezen’. De resultaten waren erg bemoedigend. De veteranen gaven aan een innerlijke rust te ervaren. Ondanks hard werken, zag ik deelnemers ook genieten. Ook de terugkeerreizen in kleine groepen laten de veteraan hun traumaverhaal herbeleven, maar dan op de plek waar het ontstaan is.”

Prachtige ontwikkelingen! Is er ook een ‘maar’?

“Het zijn geen tovermiddelen en je kunt ze alleen gebruiken bij een veteraan die er klaar voor is. De kunst met interventies is een juiste indicatiestelling. Je moet ook weten wanneer je iets kunt aanbieden”.

Tekst: Johan Kroes

(Een uitgebreide versie van dit interview is verschenen in veteranenmagazine Checkpoint)